20 Ferverdin; İran Nükleer Teknoloji Milli Günü

İran’da hş. Takvimine 20 Ferverdin günü, İranlı nükleer bilimcilerin onurlu çabalarını ve nükleer yakıt sirkülasyonunun tamamlandığı günü kutlamak ve takdir etmek nükleer teknoloji milli günü olarak adlandırılmıştır.

Nükleer bilim ve teknoloji dünyanın çok özel bilim ve teknolojilerinden biri sayılır ve bu bilim ve teknolojiye kavuşmak dünyanın bir çok ülkesinin her daim en büyük arzularından biri olmuştur. Ancak ne var ki günümüzde bu arzu küresel bir korku ile karışmıştır. Peki ama neden bu karamsarlık ortaya çıkmış ve hangi gelişmeler nükleer enerjiye korku ile karışık bir bakışın ortaya çıkmasına sebebiyet vermiştir?

Gerçekte bu kaygı ve korkunun kökünü araştırmak ve bulmak pek de zor bir iş sayılmaz. Amerika yönetimi dünyada nükleer silahı kullanan tek devlet olarak Japonya’nın Hiroşima ve Nakazaki kentlerine nükleer saldırı düzenleyerek savaşı kazanan taraf olmak istediği zaman, dünyada nükleer kaygının ilk temeli atılmıştır. Bu olaydan önce de küresel güçler güvenlik şemsiyeleri olarak nükleer silahlarını korumaya devam ediyordu ve daha sonra da nükleer başlık sayısı üzerindeki rekabet ve dehşet dengesi oluşturmak üzere yapılan pazarlıklar nükleer meselenin en önemli boyutuna dönüştü. İşte bu yüzden nükleer bilim ve teknolojiye bakış o günden sonra sürekli bir korku ve bir kaygı ile beraber olmaya başladı. Buna göre nükleer bilim ve teknolojiye kavuşmak nükleer silah üretmekle sonuçlanacağı korkusu uluslararası camiayı harekete geçirdi. Bu çerçevede hemen hemen tüm nükleer ülkeler NPT anlaşması ile nükleer silahların yayılmasını önlemek üzere anlaşmaya vardı, oysa hepsi bu tür silahların sahibiydi.

Öte yandan BM güvenlik konseyinin beş daimi üyesi nükleer silahlarını azaltmak ve zamanla tamamen yok etmek üzere yükümlü hale getirildi, fakat böyle olmadı. Nitekim bugün 21. Yüzyılda dünya nükleer silahların artan tehlikesi ve yıkıcı bir rekabete şahit oluyor.

Bugün Amerika, İngiltere ve Fransa gibi ülkelerin ve hatta siyonist rejim İsrail’in nükleer silahlarını geliştirme programı açıkça ortada duruyor. Bu durumun anlamı uluslararası bir yükümlülüğü hiçe saymaktır ve sonucu da dünyada nükleer silahların yayılma korkusunun artmasıdır.

Bu durum aynı zamanda NPT anlaşmasına bağlı olan ülkeleri nükleer enerjiden barışçıl alanlarda yararlanma sürecini de etkilemektedir.

İran İslam Cumhuriyeti dünyaya nükleer programı barışçıl amaçlı olduğunu ilan ettiğinde de söz konusu ülkelerin sabotajları ve suçlamaları başladı ve İran türlü yaptırımlara maruz kaldı. Kuşkusuz bu caydırıcı engelleri aşmak kolay bir iş değildi, ancak buna karşın ve tüm tehditlerle, suikastlere ve yaptırımlara rağmen İran’ın barışçıl nükleer teknoloji alanında ilerlemesi aksamadı. İran milletinin düşmanları sürekli İran’ın barışçıl nükleer programını tehdit gibi göstermeye çalıştı. Düşmanın amacı İran’ın nükleer tesislerini tamamen kapatmaktı. Ancak İran milletinin onurlu direnişi bu çabaları etkisiz hale getirdi ve bu direnişin sonucu İran’ın nükleer haklarının Bercam nükleer anlaşması çerçevesinde tanınması oldu. BM güvenlik konseyi de İran ve 5+1 grubu arasında imzalanan Bercam nükleer anlaşmasının ardından onayladığı bir kararname ile İran’ın başta uranyum zenginleştirme hakkı olmak üzere nükleer haklarını tanımak zorunda kaldı.

Bugün İran İslam Cumhuriyeti dünyada nükleer bilim ve teknoloji sahibi olan ülkelerin arasında yer alıyor. İran son günlerde nükleer füzyon projesi gibi uluslararası büyük bir nükleer projeye de katıldı ve bu projenin ortaklarından biri oldu.

Bu arada ve bu onurlu hareketin devamında İslam İnkılabı Lideri Ayetullah Hamanei’nin nükleer silahların ve her türlü kitle imha silahlarının üretilmesini, geliştirilmesini ve kullanılmasını haram ilan etmesi de düşmanların bir çok şom planlarını suya düşürdü ve uluslararası arenada yeni bir ufuk açtı.