Bazı şeyhlerimiz şöyle buyuruyorlardı: ‘’Azim insaniyetin cevheri ve insanın imtiyaz ölçüsüdür. İnsanın derece farklılığı da işte bu azim derecelerinin farklılığından kaynaklanmaktadır.
Bu makamda söz konusu azim ise, günahları terk etmek üzere karar almak, farzları yerine getirmek ve hayattayken vaktinde eda edemediği ibadetlerini kaza etmekten ibarettir.

Bilahare azim, insanın kendi suret ve zahirini akli ve şer’i bir insan şekline sokabilmesidir ki, şeriat ve akıl da zahire hükmederek bu şahsın bir insan olduğunu söyleye bilsin. Şer’i insan; şeriatın istediği tarzda hakaret eden, zahirini Resul-i Ekrem’in (s.a.a) zahiri gibi kılan ve tüm hareket ve sükunetinde, bütün fiillerinde ve terk edişlerinde Peygamber’e uyabilen kimseden ibarettir. Bu herkes için müyesser olan bir şeydir. Zira zahirini peygamber gibi kılmak, Allah’ın tüm kulları için makdur (güç yetirebilecek) bir şeydir.

Bil ki insan ilk etapta şeriatın zahiriyle işe başlamadığı müddetçe ilahi marifet yolunda bir tek adım olsun ileri gidemez. Hak şeriat adabıyla edeplenmediği müddetçe de güzel ahlaklardan hiç birisine (hakkıyla) sahip olamaz, ilahi marifet nuru kalbinde tecelli etmez, batın ilminin ve şeriat sırlarının ir kendisine keşfolması da mümkün değildir.Hakikatin keşfi ve marifet nurlarının kalbinde tecelli etmesinden sonra da zahiri adapla edeplenmiş olur

Öyleyse bazılarının ‘’Zahir terk edilirse, batın ilmi elde edilebilir ‘’ veya ‘’ Batın ilmi elde edildikten sonra, artık zahiri edeplere riayete gerek yok ‘’ diye iddia etmeleri yanlış ve batıl bir şeydir. Bu iddia, sahibinin ibadet makamlarına ve insanlık derecelerine olan cehaletini göstermektedir.

Ey aziz! Azim ve irade sahibi olabilmek için ciddi bir şekilde çalışmalısın. Allah göstermesin eğer bu dünyadan azimsiz olarak göçecek olursan, beyinsiz zahiri bir insan sayılırsın ve ahirette ise insan şeklinde haşrolamazsın. Zira o alem batının keşif ve sırların zuhur mahallidir. Günah işlemeye cüret etmek ise, insanı yavaş yavaş azimsiz kılar ve değerli cevheri insandan çekip alır. Değerli üstadımız şöyle buyuruyordu: ‘’ İnsanın irade ve azmini her şeyden daha fazla yok eden şey, tağanniyata(müziğe) kulak vermesidir.’’

Öyleyse ey kardeş! Günahlardan sakın, Allah’a doğru hicret etmeye azmet, zahirini insan zahiri kıl, şeriat ehli kimselerin yoluna gir, halvet köşelerinde Allah’u Teala’dan bu maksadında sana yardımcı olmasını dile, sana Tevfik vermesi ve meydana gelmesi muhtemel sürçmeler karşısında elinden tutması için de Resul’i Ekrem’i ve (s.a.a) ve Ehl-i Beyt’i şefaatçi kıl. Zira

insanın hayatında o kadar derin sürçmeler vardır ki, bir an içinde insanın bu felaket uçurumuna düşmesi ve böylece de kendisi için hiçbir şey yapamaz bir hale gelmesi mümkündür. Belki de artık kendisi için bir çare bile düşünemez hale gelir ve o zaman da Allah korusun şefaatçilerin şefaatinden mahrum kalır.