Devletin Kalkınma Politikası; Çiftçi Değil, Yabancı Yatırımcı Kazansın!

Türkiye’nin ayçiçeği ithalatı için harcadığı para, petrol ithalatı için harcadıklarından sonraki en büyük kalemi oluşturuyor. Peki Türkiye, tüm ihtiyacı kadar üretebilme kapasitesine sahipken, neden bunun büyük bölümünü ithalat yoluyla sağlıyor?

Türkiye dünyanın başlıca ayçiçeği üreticisi ülkelerden biri ve ihtiyacı kadar ayçiçeği üretebilme kapasitesine sahip bir ülke olduğu halde ihtiyacının büyük bölümünü ithalatla karşılıyor; en fazla ayçiçeği ithalatı yapan ülkeler arasında Hindistan ve ABD ile birlikte yer alıyor. Konuyla ilgili olarak Radikal’e konuşan üretici birliklerinin temsilcileri ve uzmanlar, Türkiye’nin tarım politikalarının adeta ‘yabancı çiftçi lehine’ olduğunu vurguluyor.
Gümrük ve Ticaret Bakanlığı’nın yayımladığı 2014 yılı ayçiçeği raporuna göre, Türkiye yılda yaklaşık olarak 1 milyon 200 bin ton ayçiçeği üretiyor. Hem iç tüketim hem de ihracat için ihtiyaç duyulan miktar ise 3 milyon ton. Bu farkın yurt içinde yarattığı yağ ihtiyacı ise ithalat yoluyla karşılanıyor. Raporda, kapasitenin altında seyreden düşük üretimin yüksek ihracata yol açtığından söz ediliyor ancak çiftinin neden ayçiçeği üretmekten uzaklaştığı sorusu cevaplanmıyor. Üretime göre dengesiz seyreden ayçiçeği ithalat oranlarının üretici için yarattığı sonuçları uzmanlarla konuştuk.