ÖFKEM DİNER Mİ SANDIN

Ten rengime bakıp köle mi sandın

İnkılab-ı İslamı bırakıp döner mi sandın

Kahrolası düzenine uyar mı sandın

Ehl-i Beyt-i Rasul Hizbullahım ben

Ordunla, askerinle gelsen korkar mı sandın

Öldürmekle kahramanlar biter mi sandın

Dökülen her damla kan yiter mi sandın

Kerbela Çölünde Hüseyinim ben

Kalktı kara bir öfke, diner mi sandın

Yakılan bu ateş, söner mi sandın

Mazlumun feryadı arştan, döner mi sandın

Yezit sarayını yıkan Zeyneb’im ben

Bu devran hep böyle döner mi sandın

Mazluma dert, kahır; mutluluk sana mı sandın

Fitne fesat sarayın yıkılmaz mı sandın

Binlerce yıllık Şahlığı deviren Humeyniyim ben

Susuz çöllerde tek başıma kalmadım mı

Dipsiz kör kuyulara salınmadım mı

Pazar, pazar gezdirilip satılmadım mı

Mısır sarayına sultan Yusufum ben

Nice İsmailleri kurban etmedim mi

Kararmış gönülleri pak etmedim mi

Küfrünü, zulmünü tar-u mar etmedim mi

Afrika Aslanı İbrahim ZAKZAKİ YİM ben.